Ne sokak adı kaldı ne kapı numarası
Kayboldum, adressizim yokların içindeyim
Her yanım yıkık dökük etrafımda çığlıklar
İnkarcı, tuzu kuru çokların içindeyim

Felaket simsarının öten borusu oldum
Devletine saldıran sırtlan sürüsü oldum
Dün dünyanın deviydim bugün yarısı oldum
Şükretmeyen doyumsuz tokların içindeyim

Kuşlar kanat sallar mı yer oynar mı ayetsiz
Kudretinin hükmüne varlığım kifayetsiz
Aslına şavaş açan küfürbaz basiretsiz
Çakallarların sunduğu şerklerin içindeyim

Kanadıkça yeşerdim kesildikçe kök saldım
Baş eğmeyen mertliği atamdan miras aldım
Dirilişe uyandım bin yıllık arşa daldım
Neslime hedeflenmiş okların içindeyim

Merhamet aramadım dağından kopan taşta
Beyaza kara diyen putçu kavim revaşta
Gücüm yetersiz kalsa dualarım savaşta
İmtihan tarlasında herklerin içindeyim

Bilal-i yim benim ki kulluk değilse neyim
Medet senden Allah’ım sen emret ben eseyim
Ruhum enkaz altında dilimi mi keseyim
Kan revan hallerdeyim şokların içindeyim... Bilal KARAMAN (Bila-i)