Bıraktın bende lüzumsuz bir sözü
Hüzünle yakaladım özünü
Dertliyizdir haksız sayılmayız
Toz duman içinde aşkı ayıltmayız

Bir aşktı yerini bilseydin
Hareketsiz kaldı naçiz bedenim
Senden başka atmaz kalbim
Yoksa sende miydi hayatım ?

Çorak turabımda açan güllerdin
Şefkatle dokundum kalbine
Aşkınla divane oldum
Seninle sararıp soldum

Gülünce hüzünlenip daldım dertlere
Kendimi yitirdim kaç kere
Canım uğruna feda
Ben de giderim keza

Kaybolan bulutlarımı gidişin getirdi
Bu kalpte aşkımız durabilirdi
Ruhumu eline verdim
Nasıl gideyim ben sensiz ellere

Tıkanıp kalmışım dönüşü olmayan sevdada
Kalmak istemedim sensiz bu dünyada
Seni sevdim demedim
Sana açılan kalbimi hüzünle yamadın

Cennet kapısı açılır aşıklara
Konuştu aşkımızda esen yeller,
Hayran oldum gözlerinde parlayan ışıklara
Sustu aşkımızı koparan teller

Sevda şiirlerini sayfaya dökemem
Beğendiğim çiçekleri toprağa ekemem
Derunumdan geçeni kendime biçemem
Hilaf olan sözlerini oturup dinleyemem