1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1094
Okunma
Erir takvim yapraklarında zaman.
Saatler bî aman.
Sularda gölgeler oynar,
Gözlerin gecelerime yağar;
Gül yaprağında şebnem misali.
Hayalimde visali demlendirir tebessümün.
İçtiğim çayın buğusunda sıcaklığını duyarım.
Son kuş sesleri uçarken ağaçlardan,
Gün ağır ağır iner mor yamaçlardan.
Sonra birden süzülüverir.
Sanki verir can.
İşte tam o demde,
Yüreğimde aşiyanın alevlenir, dilimde adın.
Hayalini işlerim sulara sular tutuşur.
Ben o yangında vuslatını sayıklarım.
Düşerken, birkaç damla yaş,
Nemli gözlerimden.
Hayalin gözyaşlarıma karışır.
Gözyaşlarım yastığımla barışır.
Bu cihanda bir şaşkın,
Nihayetsiz yangınlara;
Unutulmuşluğa, aşkın yokluğuna alışır.
Ankara,08.09.2008 İ.K
Cevap Yaz