Deprem Vurgunu

Deprem denen vurgunda
Vurgun yedik yiyeli
Seher vakti düştük yola
Değmeyin gamlı yüreğimize...
Sürgünlerdeyiz, sürgünlerde
Sevdiklerimizle yaşamak varken bu hayatta
Hicranı layık gördü felek bize..
Aşk ile, çağlayan yüreğimiz
Kördüğümlerde canlar kördüğümde..

Sevdiklerimizle, sevenlerimizle
Güle oynaya yaşamaktı tek dileğimiz
Felek güldürmedi gül yüzümüzü
Deprem vurgununda ansızın vurulduk canlar

Gülen gözlerimiz kan çanağına döndü
İnsanlık denen devasa duyguyu
Acımadan para uğruna heba ettiler!
Yürekler de vurgun yedi vurgun canlar
Vurgun yiyen yürekler gönüller
Gülmeyi unutup taş kesti canlar taş kesti..
İnsan olan yerlerim ağrıyor gülmeyi unuttuk!

Soğuk kara kışlarda dışarısı mesken oldu
Tir tir titriyor koca yürekli irili ufaklı bedenler
Enkaz altında kalan canlar yok mu canlar
Yaktıkça yakıyor yürekleri, gönülleri..
Bir yanda felaket, bir yanda soğuklar
İnsanın kanını donduruyor canlar donduruyor
Allah’ım sen çok büyüksün gör aciz kullarını
İhsanını eksik etme üzerlerinden, şifa ver..!

Seferber oldu tüm dünya
Hiristiyanı, Yahudüsü, Türkü..
Deprem denen vurgun karşısın da
Tek yürek, tek beden oldu koşturup, duruyor!
Allah’ım sen kullarının yüzünü kara çıkarma
Sen yardım et, yardımcıları ol!
Yalvarırız sana Allah’ım yalvarırız.
Duy sesimizi Rabbim duy sesimizi!

09.02.2023 Ankara P.ÇETİN