Sen yoksun ya saatler güne döndü nedense
Sabah doğan güneşim akşam söndü nedense
Hasretin dayanılmaz sancısı yüreğimde
Söner denilen yangın her gün yandı nedense

Bu aşkı sığdıracak dağ gibi bağır gerek
Hasrete katlanacak güçlü bir sihir gerek
Dediler ki yarınsız sevdayı yaşamak zor
Buna sağlam bir beden, taş gibi sabır gerek

Sevmek yaşlı bedeni pek yoruyor nedense
Hasret seven kalpleri kavuruyor nedense
Yüzümüze bir kere gülmeyen kahpe felek
Seni benden uzağa savuruyor nedense

Ayrılık rüzgârında kalbim yoruldu bu yaz
Özlemler çoğaldıkça yaman esiyor poyraz
Pes ettim, götür beni rüzgârsız denizlere
Derin maviliklerde ruhum dinlensin biraz

Ay ışığı geceye sisler sundu nedense
Gurbet yorgun kalplere küsler sundu nedense
Coşari’ye ayrılık ölümden beter geldi.
Ruhuma birdenbire yaslar sundu nedense

20.01.2023/Samsun

İbrahim COŞAR