YALNIZLIK

İçli yakarışlarım var benim,
Yalnızlık dem vurur her anıma,
Gurbet eller de dost bulamadım,
Dost dediklerim de arkamdan vurdu!
Dost bağından vazgeçtim de
Anam, bacım, gardaşım sormaz halimi
Nerdesin, nicesin..? diye
Ayağım da prangalar,
Ellerimde kelepçeler,
Zindanlarda kaldım..!
Çaresizlik zormuş kara kışlar da,
Urbansız, çarıksız, aşsız kaldım da
Allah’ ın hiçbir kulu banamısın demedi!.
Ömrüm boyunca kanadı kırık kuşlar gibi
Ordan oraya savrulup durdum!
Umutlarım da olmasa göçüp gitmiştim
Vefasız bu diyarlardan..!
Yalnızlık kemendi asılınca boyuna
Gönül evinde dert söyletir, derman aratırmış!
Bakmayın siz benim bu hüzünlü hallerime
Mutluluk da çaldı gönül kapımı!
Her çaldığında ise umutlar boy verdi..
Düşler aleminde gezinip durdum!
Şimdiler de
Karanlık günlerden sonra
Güneşli günleri bekler dururum!
Biliyorum!
Çok yakın Güneşli günlerle vuslat!

27.01.2023 Ankara P.ÇETİN