GÖNLLE SÖYLEŞİ...

Şu fani dünyanın muradı yalan
Konan bir gün göçer duy deli gönül
Ne zengin ne fakir gördün mü kalan
Gem vur şu nefsine doy deli gönül

Yedin,içtin,gezdin , tozdun doymadın
Ahirete bir gün azık koymadın
Onca ölenlerden ibret almadın
Cehaletin büyük toy deli gönül

Uyan artık şu gafletten gel uyan
Alim sanır senin sözünü duyan
Bırak şu dünyayı Allah’a dayan
Nefsini mezara koy deli gönül

Ömür sermayesi tükenir gider
Güvendiğin gençlik bir gün terk eder
En güzel cemâle sivilce yeter
Bilmez misin bunu oyy deli gönül

Mal da senin değil , ne mülk ne evlat
Aklın varsa bırak geriye hayrat
Yarın çok geç olur beyhûde, heyhat
Toprağa girmeden vay deli gönül

Omuzda taşırlar gel gör dostların
İlk toprağı atar üstüne yârin
Bırakıp giderler yamandır halin
Hani sevdiklerin hey deli gönül

Garip Nurgül der ki gel otur şöyle
Yetmez mi yüksekten uçtuğun böyle
Fani sevgilere sen veda eyle
Mânâ libasını giy deli gönül...

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ