Gülüm gittiğinden beri kıştayım.
Güneşi görüp de yaz deme bana.
Kıvılcımlar saçan yanan döşteyim.
Dumanım başımda, köz deme bana.

Gün doğmaz geceme, olmaz sabahım.
Değmez kimselere feryadım ahım.
Ne dolması daha bomboş dergahım.
Sabır tesbihini diz deme bana.

Var mı bir çekecek benim nazımı.
Kara kışa dönen gönül yazımı
Dilden düşürdüğüm onca sözümü.
Tellerime vurup saz deme bana.

Ne çabuk yağdırdın başıma karı.
Tükendi kalmadı dizimin feri.
Senin gidişinle boşalan yeri
Çarçabuk kapatır tuz deme bana.

Söylesene gözünde değerim yok mu.
Sana olan tutkum ağır mı çok mu
Bu kadarda fazla, yaptığın hak mı
Yalandan sırıtıp naz deme bana.

Hayalin gün be gün hasret övütür.
İçimin ateşi karı eritir.
Buharım tepemde suyu kurutur.
Birisi’ nin ardında, gez deme bana.



zekeriya duman



Dostlardan inciler.


Kıyamazken bir an sana bakmaya
Düşünmezken ele gönül yakmaya
Nereye gideyim derdim dökmeye
Düştüğüm durumu çöz deme bana...........Seğmenoğlu