2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
513
Okunma
Yakalamak uğruna hıncahınç çabalamadığınızda,
bir gün bir çiçeğin şahaneliğine bakarken, bir bebeğin masumiyetini seyrederken ..
veya yaşamın ağırlığından beli bükülmüş birinin duyarlılığında kaybolmuşken,
bir ağacın gölgesinde..
Yalnız başına akan bir çeşmenin başında susuzluğunuzu giderirken..
suyun tadıyla ve serinliğiyle var olur..
O sudadır,tatdadır,esen rüzgarda ve ahenkle salınan yapraklarda..
Kalacağı süreyi kendi belirler ,ha bir saniye ha bir gün ...
Ürkek bir kuş gibi naif,tüy misali hafif.
Var olur ve kaybolur..
Ne bir iyiliğin hediyesidir,ne de bir uğraşın kârı.
Sebep sonuç ilişkisinin çocuğu değildir,mutluluk.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
