"hala Kardeşler Dershanesinde,
dökülen saçlarını topluyorum
ve hala Ağrı Eğitimde,
senden mektup bekliyorum
.................... Ahmet Gürlek..."

kaç takvim tükendi bilmiyorum
ve kaç mevsim geçti senden sonra saymadım
ve ben hala şiirler biriktiriyorum
defterlerimde
bazen bir papatya sıkıştırıyorum
bazen bir gül yaprağı bırakıyorum

hala Kemal Sunal filmleri izliyorum
her gece yeniden
Cüneyt Arkın hala bir seferde
beş adamı deviriyor tek yumrukla

hala Ahmet Kaya şarkıları dinliyorum gizli gizli
ve belki inanmayacaksın ama
Müslüm Gürses favorim artık
ilk ve son aşkımdın gençlik çağımda...
ne tuhaf hepsi öldüler birer birer
ve ben hala senden bir haber bekliyorum

artık sigara içmiyorum
şimdi hepsi aynı bokun laciverti gibi
aynı paket içinde satılıyor zaten
ne Maltepe sigarası kaldı
ne de beyaz gömlek cebimize koyacak Tekel iki bin
belki de bu yüzden
hiçbir renk nikotin sarısı değil artık

artık kontörlü telefonlar yok
telefon kulübeleri yıkık dökük
kimsenin kimseyi merak ettiği de yok zaten
herkes herkesten haberdar
bir benim senden haberim yok
bir de senin benden
ve sana yazdığım şiirlerden

artık uzun otobüs yolculuklarım yok
şehirlerarası karanlıklar geçmiyorum
ve hiçbir dinlenme tesisinde
çaylar şirketten değil artık
kimse el sallamıyor
ne gidenler
ne kalanlar hüzünlü...
ve ben her şehirde
senli bir şarkıyı duyamıyorum

şimdilerde
içi boş şarkılar gibi her şey
yeknesak bir ritmin içinde
kaybolmuş melodiler gibi ruhum
her gün biraz daha
yitiriyor rengini yaşamak dediğin

şimdilerde
herkes biraz daha yabancı
kimsenin omuzu dost değil kimseye
ne rakının tadı aynı
ne suyun...

ve ben hala senden haber bekliyorum
sarhoş bir şiirin içinde kaybolmuşum


FATİH ŞAHİN IŞIK
ŞAHBEYİT