Kanın kaynayınca her an sataşırsın ya birilerine
Sıkılınca süklüm püklüm büzülürmüş insan
Bunalımlarının bir köşesine
İçinden çıkılmaz bir dehlizde çabalarda dururmuş
Gün ve gece hiç fark etmezmiş ya

Sen’inde kavli kararın domura uğramışta haberin yok
Şu çökük haline bak
Ne deyip de ne yaptığının farkında bile değilsin
Silkelen de kendine gel be adam
Bu alemde yanıp yakılan bir tek sen misin

Çık tüm çözümsün görünen duygularının üstüne
Yamalı bir bohça gibi dikiş tutacak yerinde kalmamış
Bari bir kalk da ayağa dökülsün içindeki kasvetler
Sevgi ancak vefayla sürer
yer bulamaz tutkuda küsme ve nefretler

Dayak yesen anlardım dayanak olurdum sana
Tutardım bir tarafından giderilirdi bir pansumanla
Nankör bir ihanetin
Rüzgarına kapılıp ta gitmenin ne alemi var
Üst üste sökülüp de duruyor tüm hayati melekelerin
Üstüne üstlükte tanınmaz bir çehresin
Yılgın ve bitkin belirtilerinle
Korkunç bir ucube gibi görünüyor o hüzünlü yüzün

Hiçbir şey üzülüp de yıkılmaya değmez
Yarın yepyeni bir gündür çünkü
Güneş gibi yeniden daha nice umutlar doğar
Umutları zedelenince can çok yansa da
Sütten ağzın yanınca
yoğurdu üfleyeceğine çık karşısına
Aksine dertlerin altında kalacağına
sen git onun üstüne üstüne

Geri çevrilmez sana uzatılan bir el
Sıkışınca tutunacak dal arar ya o panikte bir insan
İşte sana bir fırsat tutun gitsin kalkıncaya dek
Bir elin nesi var
Ancak birlik içinde aşılır tüm sorunlar
İşte ben buradayım ve yanı başındayım
Sen bu ortamdan kurtuldukça önen çıkar çözümler
Derdi veren Allah dermanı da verir
İşte sana son bir fırsat
Ben sadece bir vesileyim dertte sende dermanda

At gitsin tüm sorunlarını hayat denen harmana
Göreceksin ki sonunda
Hiçbir sorun ve kimseler kalmayacak bu handa…



AZAP...(Kadri Atmaca) 12.01.2023