İçimde karmaşık duygular düğümlenirken
Zor geçer dediğim günler bir bir geçiyor
Her gün takvim yapraklarını koparırken
Yol bitiyor,ömür tükeniyor bir hayalin izinde
Zor kavuşsa da gece aydınlığa
Her zaman benim aydınlığım sen
Gecem sensizliğe sürgün oluyor
İçimde bu boylu boyunca büyüttüğüm
Senli düşler cevaplarını bekliyor
Bana eşlik ediyor düşlerim
Bir de odamda yankılanan sensizliğim
Sana sesimi duyurmak istesem de
Bütün sözcüklerim yetersiz kalıyor..
Kalemimi bırakıyor hiçbir şey yazmak istemiyorum
Karadenizin dev dalgalarını seyrederken
Üstüme gökkuşağı gibi kuşandığım
Aşkın yalan olduğu hissine kapılıyorum
Dalgalar kıyıyla kavga ederken
Ben karanlık sularda boğuluyorum.
Hatırlamak istemiyorum artık uykusuz geceleri Umutsuzluğumu çok gerilerde bırakmışken
Benim duygularımı tekrar döndürmeyecektin yolundan
Sevdamızı anlatmayacaktın ılık esen her yele
Bulutlar da koşarak hayaller kurmayacaktın
Neden şimdi kurşun gibi ağır sözlerin
Ne yana dönsem,hangi yöne baksam yalan Gülüşler yalan, vaatler yalan,insanlar yalan
Ben seni sevdim..
Senin gözlerinle baktım dünyaya..
Senin kocaman yalanı yine seninle yaşadım
Nasıl biter bu aşk anlayamıyorum
Bu sevda unutulmaz bir hatıra
Gençliğin en güzel anısı olarak kalsaydı keşke
Senin kalbin çürük, yaprağın soluk
Verdiğin meyvan zehirmiş.
Ben seni aşk yerine koymuş aldanmışım
Kabahat sende değil, ben insan tanımamışım.
Sen zaten yokmuşsun ki..
Bundan sonra senin neyine yanayım
YEŞİLIRMAK