uzaydan bile fark edilecek seni yazmak isterdim
bütün insanların toplamından oluşan
herkes kendi sen’inde bulmalı seni
yine sevgi büyüklüğünde gül olmalısın
kalplere ildiğim aşk yanım
vatanım


vatan çarpan yürekler ellerimle açtığım yol
beşte biri satılmış, halkım uykudayken
sureti parçalanmış gülümseyen yüzünün
demir ağlar eğilip de bükülmüş
demir kalpler erirmiş oysa her bir zerresinde
kanı olan dedelerimin
o doğudan at koşturmuş
yiğit erler


sevgilimi yazayım derken çıktın karşıma
kara üzüm gözlerin parıldadı içimde
yeni ay’lar girdi sıraya yine
yıldızını aradı yeniden
gazlı, sopalı akşamları güle boyadı
akıttı toprağın barikatlı kirini
mavi mavi umutlara boyadı


senin için kan kırmızı güller dikeyim
yerine kazıyayım sökülen köklerini
fabrika dumanları asayım tepene de
kurutulan nehirlere suyun olayım
alayım da seni zalim elinden
zulmü alıp sahibini savayım
ah ağrımasın o gelincikli başın
güneşinin tam üstüne takayım

üstünde gelin güreşi tutsun halkın
eldeki sopaları kırıp yakayım!..


13. 07. 2013 / Nazik Gülünay