Kara Yavru kedi, ağaç dibinde
Bırakmış annesi, bitap bir halde
Bastık bağrımıza, alıştı bize
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim!

Minnacık ağzına, verdik mamalar
Acıktı’mı karnı, pati tırmalar
Isırmaz insanı, elimi yalar
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Daha altı aylık, kıllı tosbağa
Alıştık biz ona, gitmez uzağa
Dinler sözümüzü, gelir kuçağa
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Düştü bir gün başı, yaş altı aylık
"Feline virüs"’ ölümcül hastalık
Faydasız ilaçlar, çaresiz kaldık
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Dedim kalk gidelim, bahçeye doğru
Yalpa yaptı ayaklar, sağlı sollu
Kalmamış takati, yetmez soluğu
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Yeşil gözleriyle, son bakış baktı
Kokladı elimi, gözyaşı aktı
Okşadım başını, o vedalaştı
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Ben bir dilsiz candan, çok şey öğrendim
Allah’tan bizlere, emanet bildim
Kendi hâl diliyle, zikrini sezdim
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Kul Ahmed-im acı, çarpıyor kalbim
Yumdu gözlerini, der bitti işim
Hayvan deyip geçme, candır bilmişim
Üzdün bizi siyahi, zeytin kedim.!

Ahmet Ali Canbaz 18/12/2022