Avucuma aktı bu gün özlerin,
Tasdikledi özlerini gözlerin.

Önce yerden alıp arşa taşıdı,
Sonra yerden yere çaldı gözlerin.

Seninle tam idim uzun zamandır,
Tam’ı kırk parçaya böldü gözlerin.

Ziyan oldu bahar har nedeniyle,
Bahardan kışlara yoldu gözlerin.

Zehirli bir hançer saklı yaramda,
Tabutum altında saldı gözlerin.

Sabahın sisiydi ruhumu sarsan,
Navruz vadisinde seldi gözlerin.

Yangınına sarılmışken sen diye,
Beni lügatinden sildi gözlerin.

Yan bakışta balta, sanki İbrahim!
Füsûnlu gönlüme eldi gözlerin.

İflah olmaz gençliğime elleyip,
Doksanlık şutumu çeldi gözlerin.

Kahır rengi saçım, zülfüm sanarak,,
Kel başımı tutup, yoldu gözlerin.

Ben körün oğluydum, Ayvaz’ım ile
Beni ’Bolu Beyi’ bildi gözlerin.

Takıldım bu hüznün yamaçlarına,
Tavşan görmüş gibi güldü gözlerin.

Rutin ağrıları saldı başıma,
Oysa güvendiğim beldi gözlerin.

Bir zaman ayazda tirtir titrerken,
Şu tenimi saran koldu gözlerin.

Dellenmiş bir şair vuslat beklerken
Gözlerimi oyan, mildi gözlerin.

Yine de var ya, hakkını yemem,
Gamzeli bakışta baldı gözlerin.

Bir zaman ki, muhabbetin hatrına,
Sana verdi, beni aldı gözlerin…
^^
Ali Rıza Navruz