Kanıt göster ben yokken de duran hayalleri
Gözyaşınla ört bensiz kalan pencereleri
Kapat artık içinde kaynayıp duran yeri
Çılgınca anacaksın belki de bu mahşeri

Bahsettiğin gün yok olacak sevda günlüğü
Hayali olmayan tek gerçekti bu gördüğü
Bahar günü beraber düşeceğiz dallardan
Buluşacağımız günse nisandı aylardan

İşte gördüm sensizken yayılan şafakları
İşte gördüm sensizken dökülen yaprakları
Hiçbiri fayda vermiyor filizlenen daldan
Ne kaldı ki bize kaybolup giden yıllardan

Göklerden yağarken yağmur gibi hülyalar
Bir bir dökülüyordu önümüze deryalar
Taşıyorduk denizden okyanus ötesine
Selam olsun, bensizken aldığın nefesine

Fırtınaya kapılmış bekleyen dalgalarda
Seni görüyordum en çocuksu rüyalarda
Gelecek misin ki sen önümüzdeki mevsim
Kim bilir hangi mezarlıkta yatıyor o resim