Sordum nasılsın diye?
Önce bir derin nefes aldı.
Yutkundu. Titredi sesi.
Sonra döküldü boncuk boncuk.

Dayanamayıp dayandı duvara.
Eğdi başını ıslandı kirpiği.
Duyuluyordu hıçkırığı.
Kaybettiği herşeye idi bu çığlığı.

Tutup elinden kaldırdım.
Girip koluna dayandım.
Duyduğum her sözle yandım.
Bir yangın ortasında kaldım.

Gözlerinde mazinin acısı.
Yüreğinde dinmez sancısı.
İçimi delip geçen bakışı.
Bitirmiş, tüketmişti herşeyi.

Bir bardsk su verdim.
Kaldır başını bana bak dedim.
Hayat kimleri yakmadı ki!
Gençliğimi kül eyledim.

Teselli etmek faydasız.
Gideni getirmekse imkansız.
Çok acılar yaşattın sayısız.
Rahat edeceksen ağla şimdi

Ben sordum sen ağladım.
Ağlarsan affederim sandın.
Sen şimdi bense yıllarca yandım
Pişman olmuşsun ama nafile.

Aşık Şenol açta bak şu sineme.
Bir zalimin saplı duran hançerine.
Ak düşün saçıma, titreyen elime.
Ruhum ölü, sürünen tenime