Bilinmez bu aşkın kim avenesi,
Sorsanız benimdir tek divanesi,
Başımda dönerken dert pervanesi,
Yellere tutulmuş bir gamzedeyim.

Söndürdü korumu közdeki küller,
Açık penceremden uçuştu tüller,
Hazan oldu vakit, savruldu güller,
Tellere takılmış bir gamzedeyim.

Çilesi sarmış da dört bir yanımı,
Gergefte dokurken büker canımı,
Saplandı bir hançer döktü kanımı,
Sellere kapılmış bir gamzedeyim.

Yapıştı vantuzlar emdi kanımı,
Kör etti gözümü görmez tan[1]ımı
Değerim pul oldu unut sanımı,
Dillere çakılmış[2] bir gamzedeyim.

Özbekoğlu üzgün yandı bu ciğer,
Feleğin sillesi hep beni döğer,
Gerçek sandıklarım yalanmış meğer
Küllere atılmış bir gamzedeyim.

25-26-27.12.2022 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK


[1] Tan: Güneş’in doğuşundan önceki alacakaranlık zaman.
[2] Dillere çakılmış: Dillere düşmek deyiminin şiire uygun kullanılmış hali.