Akrabanın zehirlisi;
Akrebe dua ettirir.
İnsanlıkla yok ilgisi;
Taciz eder, mal sattırır.

Rahat vermez, hep iğneler
Sözleri bağrını deler
Herdem ölümünü diler
Seni çukura ittirir

Hem suçludur, hem müşteki
Buyruğuna dersen peki,
Düşman dedikleri ne ki,
Daha beter mum tutturur

Hakkı olmayanı ister
Ne yüz bırakır, ne astar
Sen kazan desen, o tas der
Eski defter tarattırır

Ne gönül tanır, ne hatır
Tansiyonunu zıplatır
Deşer yarayı kanatır
Acına acı kattırır

Hep kötülükten beslenir
Sana çatmazsa paslanır
Gider düşmana yaslanır,
El borusunu öttürür

Vefa bulunmaz özünde
Yürür şeytanın izinde
Ciğer pişirir közünde
Huzur vermez, kan yutturur

Seni de çeker çamura
Zehrini katar hamura
Benzer, bedendeki ura
Devamlı acı tattırır

Hasetlik var, nankörlük var
Dostluğu köprüye kadar
Kendinin olmayan, murdar
Vermezsen çöpe attırır

Ne malı, ne canı güven!
Ya kara çalı, ya keven
Eziyet eder mi seven?
Hep illallah dedirttirir.

Mehmet Postallı / 2022

Rabbim akrabanın hayırlısını versin, Şerlerinden de korusun.