Bir duruşun var ki, vasfı pek yaman;
Sevdanın resmini çiziyor gibi.
Türlü çiçeklerden birikmiş harman;
Dünyamı güllerle beziyor gibi.

Kestirmek hayli zor, derin gizemi
Beni bir başıma bırakma emi
Mah güzüne çarpan sabah meltemi;
İpek saçlarını çözüyor gibi

Ayaz havalarda dolaşma, üşün
Birazcık sevdanı çekeni düşün
Vakur adımlarla o yürüyüşün;
Bir maral kırlarda geziyor gibi

Yeni gün muştusu seher yıldızı
Gönlümü aydınlat, gönül hırsızı
Aşkın yüreğimde derin bir sızı;
Kanımı imbikten süzüyor gibi

Benim için sensin esas mesele
Verdiğim emeği savurma yele
Ne olur, sevgimi duyurma ele;
Yadlar sırrımızı seziyor gibi.

İçime kurt düştü, kaygıyla yattım
Yastığımı gözyaşıyla ıslattım
Suskunluğun yıktı, eridim, bittim
Umutsuzluk çokça üzüyor gibi

Açıkça bir umut vermesen bile
Beni, kamçılıyor verdiğin çile
Ağır ağır yürüyorum menzile;
Vuslat köprüsünü diziyor gibi.

Mehmet Postallı / 2022