Şu Gönül toprağıma neden nazı’nı ektin
Bekleye bekleye sindi, sevdaya döndü
Hasret çoktu, sevginin az’dan azını Döktün
O yüzden sarardı aşk vuslat vedaya döndü


Bakmasaydı gözlerin bir dağ ahu’su gibi
Dökülmezdi başımdan sevda sıcak su gibi
Hep bekledin sanki yar kuruldun pusu gibi
Ağlarına düştüm ben gönlümün başı döndü


Baktım ki hiç umut yok kalbinin heybesinde
Sazı sözü dinlerken kayboldum ney sesin de
Aşkın öpücüğünü ruhumun ensesin de
Duydum dudağın gibi gözümün yaşı döndü


Gördüm ki bu sevdayı çok fazla abartmışım
Gönül terazisin de seni yanlış tart’mışım
Ritim ritim peşinden koşarken kalp atışı’m
Tam umudu keserken sabrı’mın taşı döndü


Meltem’li akşamlarda oysa sevgimiz vardı
Bir vuslat için yanan iki kalbimiz vardı
o bahar mevsiminden Kurumuş bir iz kaldı
Çiçekleri güz vurdu boranın kışı döndü



Dedim ki ömür denen tarla sürülmez artık
Kalp denen zarif kutu ele verilmez artık
Ufuklarda umut yok vuslat görülmez artık
Seni gördüm dallara sevdanın kuşu döndü