O, ol dedi de geldik dünyaya.
Çalışıp yorulduk, daldık rüyaya.
Biz gönül verdik, bir leyla’ya.
Kerem sahibini bil yeter.

Üşüyünce doğan güneşi bekledik.
Kuru topraya damla istedik.
Malı mülkü çit çubuk eyledik.
Nimet vereni bil yeter.

El verdi, kol verdi.
Ağız verdi, dil verdi.
Kulak verdi, göz verdi.
Yüce yaradanı bil yeter.

İstersen yeşertir bağa çevirir.
İsterse kurutur çöle çevirir.
Balığı suda ağa çevirir.
Yolları açanı bil yeter.

Yüreğe sevgi tohumu serper.
Aşk için aşık çileler çeker.
Aşık bülbül güle dil döker.
En yüce aşkı, bil yeter.

Evlad verir bağın yeşerir.
Evine barkına neşe verir.
Zor gününde hep yetişir.
Engeli kaldıranı bil yeter.

İsterse birini Bin eder.
Avuyu zehiri bal eder.
Şakıyan dilini lal eder.
Lütfi cemali bil yeter.

İsterse diyar diyar gezdirir.
İsterse canından bezdirir.
Ağlatırken bir anda güldürür.
Merhametli olanı bil yeter.

Ondan geldik ona döneceğiz.
Günahımız çok af dileyeceğiz.
Cenneti alaya gireceğiz.
Mağfiret sahibini bil yeter.

Şenol derki aciz biz kuluz.
Dilerse ateş, dilerse külüz.
Bazen gonca, bazense gülüz.
Yeri göğü yaradanı bil yeter.