Gönül razı değil hicrana yasa
Bağrımı ateşe salan biri var
Kirpiğimde biriken zümrüt yaşa
Durmadan sel ol ak diyen biri var

Saçlarıma düştü ibrişim aklar
İçimde birikti bak kanlı yaşlar
Mezarım başında mermerden taşlar
Aşk kalemiyle nakşeden biri var

Kaya gibi dayanırım bilirdim
Toz olupta ezilirim bilmedim
Ayak altı aldı tasa etmedim
Tohum atıp ta yeşerten biri var

Neyleyim senden gelsin yâr gam tasa
Girmez yine de benim gönlüm yasa
Ne olur ki KALBİM gurbette aksa
Gönlümü aşkla hoş eden biri var

Kırma kolumu kırma kanadımı
Adak diye akıtırım kanımı
Gel diye boş bıraktım sol yanımı
Kalbi ya hoş ya taş eden biri var

Seni aklıma koysam almıyorsun
Yüreğime de koysam taşıyorsun
Aklın kalbi kalbimin aklı oldun
Aklımı başımdan alan biri var

Yüzün hüzün bakışın gam çiçeği
İçten ve öylesine merhametli
Haykırırcasına suskun ve içli
Öylesine SEVDA yüklü biri var