SON İSTEK
Saçlarına düşen aklara yansıttığı yılların
Ezikliğiyle bakıyordu
Denizin dalgaları arasında bir inip bir çıkan yunuslara…
Çok uzaklardaydı gözleri
Dalgaların kıyıyı dövmesiyle suskunluğun bozulduğu dakikaları yaşıyordu.
Bir ışıktı belki beklediği
Gecenin ağır karanlığını
Yırtacak kadar güçlü…
Sadece bir takım sesler yankılanıyordu
Sonsuza değin silinen belleğinden.
Donup kalmıştı çaresiz
Takılmıştı gözleri
Uzaklarda yanıp sönen yıldızlara…
Ölmek diyordu durmaksızın
Ölmek…
Her şeyi ardında bırakmak…
Acıları, kederleri, haykırışları
Gülüşleri ve sürekli ötelenen umutları.
Hepsinden önemlisi de
Yüreğim dediği sevdasını
Ak bulutlar ardına bırakıp
Toprağa karıştırmaktı anlamsızlaşan bedenini….

24.04.2019 DAĞCI