1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
564
Okunma
Doğup büyüdüğüm
çocukluk,gençlik günlerimin
sindiği toprağa sığamadım.
Üzerinde büyüyüp
soğuğunu sıcağını
bayramını düğününü
pazarını seyranını
babamın dayağını
yediğim sokaklara sığamadım.
......
yaban olmuş ellerime
yalan olmuş dillerime
açarken solmuş güllerime
tozunu bile özlediğim
toprağıma sığamadım.
Viran olmuş anılarımın evlerine
tarumar olmuş hayallerime
yufkama sardığım harımın biberine
ay ışığında çınlayan dost sesiyle
yanan yüreğime sığamadım.
Çelik çomak,cıncık bozma
arakesti unutulmuş,
çemberimin demiri
misketler, kaysı çekirdekleri
taştan kale, çabut topum,
lastik ayakkabım,anımsadıklarım...
giydiğim donuma sığamadım.
...ve şimdi anımsadığım
yaşadığım o hayata sığamadım.
Bahri Güven 2007
5.0
100% (1)
Cevap Yaz