1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
481
Okunma
Geceleri mesken tutmuş aylak adımlarım,
Ne kadar inkâra başvursa da dilim,
Sevgiyi, aşkı hâlâ hatırlarım,
Birbirini söndürüp yakıyor sigaralarım,
Nasıl anlatırım bilmiyorum,
Yine aynı kelimelere mi sığınırım,
Yoksa daha hacimli gözyaşlarıyla mı yıkarım mısraları,
Her halükârda bir şiir mezarlığına düşecek haykırışlar,
Muhatabının bilmediği bu serzenişler,
Ben hâlâ çiçek ekiyorum,
Ellerim nasır, üzerim kir pas,
Fakirliğim bulaşır diye saklanıyorum karanlığa,
Sevmeyi beceremem diye yeltenmiyorum hiç,
Nasıl da özlüyorum hissetmeyi çocukça,
Kulaklarım kızarana, gözlerim devrilene dek utanmayı,
Hak ettiğimi düşünsem de sevilmeyi,
Nasıl da tükürüyor kader yüzüme,
Geceleri mesken tutmuş varlığım;
Ne çok isterdi şiirler bulsun muhatabını.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz