4
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
473
Okunma
Kız kalesine....
DERTLEŞME
Güneş batıp ay geceye doğunca
Yıldızlar çıkıp
İçim yalnızlıkla dolunca
Ben kalabalığıma;
Sen yalnızlığına ağla!
Başlar iç titremesi karanlıklar tüllendikçe
Ürperir gölgeler ışıklar ölür
Korkularım sehpada idama durdukça
Ben bahtsızlığıma
Sen korkularına ağla!
İki yıldız arası yol bir şimşek hızı desem de
Mesafe dediğin bir dirsek boyu
Geceler boyu iç çekip
Ben başlamamış sevdalarıma
Sen gözyaşlarına ağla!
Her gece Ay yıldızla kavgaya durunca
Güneş kendi ülkesinde ıslak gülümser
Gözlerini düşünüp
Ben sevdalarıma
Sen hayallerine ağla!
Sarar yoğurur nefesini billur sesinde gece
Hasrete bir çığlık düşer örselenmiş teninde
Zamana kızıp şiirler yazıp
Düşünüp gül yüzünü
Ben aksamlarıma
Sensizliğime ve ölmüşlüğüme
Sen yaşadığına ağla!
toynak
5.0
100% (3)