9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1575
Okunma

kucağında karda ayakları çıplak
poz vermişim bebekken
her şeyden habersiz.
omzunda şalın babam kardeşlerimle
yere çömelip gülümsemişsin.
evin çamurdan yapılıymış iki gözmüş
ne gam!
analık gururundan şenlenmişsin.
yetim büyümüşsün...
mısır sümeğinden unla ekmek yapmış
ateşsiz soğuk sularda yıkanmış
el çamaşırını ipe dizmişsin de
yüksünmemişsin!
anlatırdın....
anlatırdın dört yıl asker yolunu
parasız pulsuz
iki çocuk eşikte eksik etek
bir başına sabırla beklemişsin.
derdinki;
’hiçbir şey olmaz sebepsiz’.
iyimserliğin yollarında heder olsan da
‘’taş atana ekmek atın ‘öğüdünle büyüdük.
şikayetlerimiz kolaylaşırdı dilinde
‘’asıl acı ölüm’’ diyerek
ölümden öteye yol olmadığını
bize öğretmişsin.
ah..annem ah...! şimdi gördük!
şimdi gördük!
11.şubat.2007 Gülden Işık