Sevdım ya,güneşin ısıttığı kaya...
Ceylan bakışlarında baharlanan kaya...

Sen sanırsın ki,her uzanışımda yamacından
Sana küsüp vazgeçtim amacımdan
Hayallerim buharlaştı sanki ateşinde
Nice geçişlerim oldu aşkın devrinde...

Olur mu,ruhumdan çoğalan sonsuzluk
Olur mu hiç,söyle kayacık...

Gel ey gül yüzlüm,diyebilmek sevgiliye
Gümüş teninin kokusuyla hayatta olabilmek
Ela gözlerinde bir damla ölesiye
Bahçivanı olmak gül bahçesinin...

Günahlarını dökme yarışıdır,bugününe sinemin
Ayrılığının kalanına hediyesidir sızlanışları...

Şimdi bir heyelan esintisi var ufukta
Kayacık da mı kopartıyor bendelerini ne!
Akıyor derinlere sevgilinin bağrından
Sessizce değil bu sefer ayrılışı...
Başka nağmelere yerini açışı...