Yüreklerde açan nadide çiçek,
Kalpteki buzları eriten duygu.
Kıyamete kadar ölmeyen gerçek,
Bütün kirliliği arıtan duygu.

Canlılık katandır her bir gönüle,
Etki oluşturur güle, bülbüle,
Alev kazandırır kurumuş küle,
Durulmuş ruhları yürüten duygu.

Mutluluk verendir bütün cihana,
Huzurla dolandır cana, canana,
Dönüşür kokusu güle, reyhana,
Kötü kokuları kurutan duygu.

Odur tüm kalpleri hızlı çarptıran,
Odur gönülleri yâre kaptıran,
Ruhları inceltip hassas yaptıran,
Tüm menfilikleri çürüten duygu.

Atiyle ilgili güzel kurgular,
Dilde pelesenktir benzer vurgular,
Kalbi deler geçer sanki burgular,
Her çeşit güzellik üreten duygu.

Çağlayan misali gönülde coşku,
Yerleşir yüreğe kalmaz hiç kuşku,
Her canlıya karşı bitmez bir tutku,
Şefkat ve merhamet türeten duygu.

Tüm mahlûkat ondan alsın nasibi,
Gamlı gönüllerin odur tabibi,
Kalbinde taşıyan gerçek muhibbi,
Kendini her daim aratan duygu.

Güzeldir onunla hayaller bile,
Onsuz hayat sanki büyük bir çile,
Allah’tan niyazı onunla dile,
İnsana erdemler öğreten duygu.
SALİH SEDAT ERSÖZ