Uzattım ellerimi, gökyüzüne semaya
Dileğim mazlumların yüzü gülsün istedim
Dinleyen amin desin, dilimdeki duaya
Allah’ın sevdiği kul , herkes olsun istedim

Aldatılmasın mazlum, başı öne eğmesin
Kimse hak etmeyeni, hiç boşuna öğmesin
Mutlu mesut kim varsa, aman nazar değmesin
Canda kara kış değil, yazlar olsun istedim

Baharda yaz ayında, ellerde çiçeklerle
Buluşsun sevdalılar, gülümseyen gözlerle
Hayal değil düş değil, yaşarken gerçeklerle
En güzel hülyalara, gözler dalsın istedim

Mutluluk diyarına, gidilecek göç olsun
Papatyalar ve güller, sırma saça taç olsun
Ne varsa dilekleri, güç olmasın geç olsun
Sarp yokuşun yerini, düzler alsın istedim

Acı söz söylenmesin, ballar akıtsın diller
Gönül bahçelerinde, solmadan açsın güller
Darda zorda kim varsa, ona uzansın eller
Garipleri ağlatan, yüzler solsun istedim

İnsanlar iyiliğe, biraz,aklını yorsa
Yürekten kötülüğün, zincirlerini kırsa
Paylaştıkça çoğalan, iyi güzel ne varsa
Kalpte izler bırakan, sözler kalsın istedim...

Gülseren MORKAN