Doyduğum yer vatan sandığın anda
Kardeş oluyorsun ele gurbette
Hasret ateşinde yandığın anda
Aldığın her nefes çile gurbette

Geceler uzayıp gün geç ağsa da
Herkes kaderine boyun eğse de
Güvendiğin dağa karlar yağsa da
Yaşıyorsun bile bile gurbette

Kimi meth ediyor kimi yeriyor
Kimi emeğini yere seriyor
İnsana daha çok zarar veriyor
Gördüğün her türlü hile gurbette

Acı vardır ölüm hadisesinde
“Gel artık” diyenin en son sesinde
Yanında değilsen son nefesinde
Ağıtlar dökersin yola gurbette

Orta yerde yalnız kalınca gönlü
Aşkın değerini bilince gönlü
Bir de ruh eşini bulunca gönlü
Bülbül âşık olur güle gurbette

Bir fidan dikersin el toprağına
Yavaş yavaş yürür su yaprağına
Gölge oluyorsa gönül bağına
Çınarım diyorsun dala gurbette

Coşari der, kuşlar geçer önünden
Haber getirirler sana dününden
Mutlu musun diye sorar gününden
İnsan muhtaç dost bir kola gurbette

07.08.2022/Samsun

İbrahim COŞAR