Gül dalında kadife
Kurdele gibi salınan
Yarınlara umut olan
Koyun koyuna yatıp
Canı ciğeri eli ayağı
Gözü kulağı her şeyi
Bir kızı olmalı insanın
Aşkla sarılacak kahve gözlü
Anaya babaya şefkatla gülen
Bir kızı olmalı insanın
Dört mevsim gün güneş
Ömür sonu kar boran
En sıcak yerinde saklayan
Yüreklimi yürekli
Koynunda yatacak elini tutacak
Bir kızı olmalı insanın
Sevgisini saygısını bildiren
Kötü anda bile yüzünü güldüren
Kendinden emin
İleriyi daha ileriyi gören
Bir kızı olmalı insanın
Özlemleriyle özleşen
İç çekişleriyle efkarlandıran
Gül dalında ince yaprak gibi
Kutsal kitaplara sıgmayan
Yıllanmış şarap misali
Çimleyip yeşerten
Üzerini örten toprağı
Bir kızı olmalı insanın
Sevda yürekli dağ çınarı
Bütün ağıtlar anadilde
Hüznü gülüşlerine saran
Ser verip sır vermeyen
Gelişi albahar çiğdem
Gidişi bir kara hüzün
İşte o benim iki gözüm
Bir kızı olmalı insanın
Bir kızı