Artık açlık bile insanları dindirmiyor
Gördüm ki,kimse mazlumları sevindirmiyor
Nasıl bir cehaletteyiz ve felaketteyiz
Ne kadar kötü bir zaman ve mekandayız biz

İnsanlık vicdanı unutmuş,aşkı unutmuş
Birde bütün mazlumları,gücüyle korkutmuş,
Ne istediniz yetimlerden ve öksüzlerden
Sevmeyin ve uzak durun böyle yüzsüzlerden

Gerçekten mahvolmuşuz,lâkin haberimiz yok
Artık sevgiler bile yalancı,sevgimiz yok
Sürüklendik,hayatın kabusunda boğulduk
Kendimizi ıssız,karanlık hayatta bulduk

Uyanın desem kimse kalkamaz,bu uykudan
Hepsi perişan olmuş,mahvolmuş bu korkudan
Yalancı insanla küstah dolu hayattayız
Kendimizi düşünürüz,zevk ve rahattayız

Sizin hedefiniz;ölümsüzlük ve zenginlik
Boş hayallerdesiniz,bu sadece gerginlik
Böbürlendik ve dedik ki,biz çok akıllıyız
Anlayın artık;biz sadece bir zavallıyız