XX
Yoruldum.
Yoruldum be, gardaş, hem de çok yoruldum.

Kalmadı takatim.
Nefesim kesilir oldu yollarda yürürken,/ gardaş
Yollarda yürürken
Kırk yerde dinlenir oldum, şuradan şuraya giderken.
Yorulur oldum gardaş, yorulur oldum.
Yorulur oldum.

XX

Böyle miydim eskiden ben, dağ taş dolaşırken!
Böyle’ miydim?
Dik yamaçlar önümde eğilirdi, bir zamanlar dağları tırmanırken
Kimse yetişemezdi arkamdan.
Kimse, yetişemezdi.
Şimdi, düz yolda bile yorulur oldum /gardaş.
Yorulur oldum ben.

XX

Bak halime, çürük bir ağaca benziyorum şimdi.
İşe yaramaz oldum.
Dokunsan, kırılıp döküleceğim neredeyse yerlere
Dokunmabana dokunma!
Gardaş.
Bu kadar mı halsiz kalır, bu yaşa gelince benim gibi bir insan.
Bu kadar’ mı yorgun düşer.
Bu kadar’ mı?
Yorulur oldum en küçük mesafede bile yorulur oldum ben /gardaş.
Yorulur oldum ben

XX

Etrafımda benden yaşlı insanlar var.
Çivi gibi.
Çivi gibi hepsi.
Yere çaksan yarıp geçecek, neredeyse onlar.
Sağlam.
Sapasağlam, hepsi
Sapasağlam, hepsi
Ben kendime gençliğimde acımadım, düşünmedim bu günleri / gardaş.
Hep, çalıştım
Çalıştım, çalıştım hep çalıştım.
Sonunda kendimi, mırıldanarak avutur oldum.
“Kendim ettim kendim buldum”
Ben, ne gençliğimde düşünmedim bu hale geleceğimi /gardaş
Düşünmedim.
Hep çalıştım.
Çalışmıştım, ha bire çalışmışım
Sonunda böyle oldum gardaş, sonunda böyle oldum.

XX

Ahmet Yüksel Şanlı er
26 Kasım 2019-11-26