Çok hızlı yaşadım

Koşturarak,
çok hızlı yaşadım hayatı
Sanki ardımdan kovalayan,
acelem varmış gibi
Her yere, herkese yetişmeye çalıştım
Durup, dinlenmeden
zamanla yarıştım.
Geçecekmişim gibi
Ben olmasam, yapmasam kimse yapmayacak eksik kalacakmış gibi
İyilik yaptıkça mutlu oldum.
Ben iyi olunca herkes iyi olacaktır sandım
İnsanlar beni yanılttıkça daha çok şans verdim. Sayısını unuttum, abarttım
Davranışlarında “ acaba ben ne yaptımki insanlar böyle davranıyor. Sorumluluklarımı yapmadımmı? Ne yaptımda böyle davranılıyor “ diye kendimi sorguladım
Hayatta her şey değişiyor
Bir tek insanlar değişmiyormuş
Ve ben, en çok kendime mahcup oldum, yanıldım.
En çok kendimi ihmal ettim
Yanında olduklarım yanımda olmadı
Oysaki severek onlar için yorulmuştum
Yorulmayı yaşamak zannetmişim
Kendimi hep başkaları kazansın,
güzel yaşasın diye heba etmişim
Dün gibi hayalimdeki çocukluğum gibi mazide kalmış
Bitmez sandığım dağ gibi bir ömrü bilmeden başkalarının mutluluğuna heba etmişim
Kah şaşkınım, kah pişmanım.
Kah iyikilerim arasında
gitgellerim var benim.
Çok hızlı yaşayıp bitirdim
Şerife Bozoğlan Eker
26-11-2017