Öyle bi gülüyordum ki,
Anlatamam yani...
Her zaman kızaran yüzüm
Bu sefer utançtan değilde,
Aşktan kızarmıştı
Keşke hep böyle kızarsa

Ellerimle yüzümü kapatıyor
Sımsıcak güneşin kızıllığında ısınıyor
Gecenin gölgesine sığınıyorduk
Lâkin aşk için sığınacak
Ne bir gölge,nede bi kızıllık var
Sadece aşktan kızaran,
Utançlı bir yüz var

Mutluluklarımı yazmak için
Kalemi değilde
Gülümseyen dişlerimi kullansam
Onlar bile bunu tarif edemez
Ne kadar gülümsesen
Ne kadar parıldasan
Genede o duyguyu anlatamazsın

İnci gibi süzülen yanaklardan
Sadece ismin fışkırıyordu
Alevlerle pençelenen kalbim,
Adını haykırıyordu
Damlacıklar süzülmüş gözlerden
Senin için ağlıyordu
Ve bir daha görmeyecek gibi bakıyor
Bir daha tutmayacak gibi tutuyor
Bir daha sarılmayacak gibi sarılıyordu

Ve gökyüzünde
Senin için parıldayan yıldızlar
Işığını insanlığa
Aşkıyla yayanlar
Sevme ve sevilme arzusunu
Ümitsizce bekleyen kızlar...
Ve sönmemek için göz kırpan yıldızlar
Ahenk’i arşa kaçmış dönmek istemez
Bu gözlerim seni görmeden gitmek istemez

Çığlıksız bir hayretin ufkudur bu
Gizemli sevgiyi sonuna kadar açıklayan,
Hayatın ufuksuz tebessümüdür bu
Her şeyi gizleyebilirsin belki,
Lâkin aşkın kokusu ağzına vurunca
O tebessümü,istesen de gizleyemezsin...

Seni açıklayabilmek için
Mücadele eden,tek şeydir belkide
Gözler kısılır,
Minicik duygular bi an büsbütün olur
Ve yaşanmayacak gibi gözüken bu duygu
Aniden sarsılmaz bir sütun olur
Bembeyaz abideli sağlam taşlar
Senin için dökülen onca yaşlar
Ve sönmeyen bir aşk,henüz yeni başlar

Girdik bi yola,başladık yolculuğa
Bitmeyecek gibi başlayan bakışlar
Aslında girdiğimiz bu yolun,ilk kıvılcımıdır

Kıvılcımlar birbirine girmiş
Alev alev yanıyor
Yolunu gözleyen gözlerim
Seni arıyor
Kalbim kulağıma eğilmiş
İsmini fısıldıyor
Beni yumuşatan gülüşün
Tüm buzları eritiyor
Seni görmesem bile,
Yüzün gözlerime geliyor
Sanki ellerim kenet olmuş
Seni tutuyor
Sevinçten akan yaşlar
Gözlerimi kurutuyor
O gözler her gece yollarına akıyor
Her gece yollarına bakıyor