Boşuna olur muydu hiç şu yaşananlar
Her birinden bizlere esaslı dersler de var
Kimileri gibi nasıl duyarsız olunur ki söyle
Senle aynı hissiyatları paylaştım ben, bilemesen de.

Aynı değil miydi yük, omuzları çökertir
Onca zorun üstesinden gelmek kanımca erdemdir
Birlikte yürürsek yolu ne de çabuk varılır düzlüklere
Yokuşlarında kalırız sanma, uzanıyor bak ellerim biteviye.

Birimiz isek yetmez güç, meşakkati çok hayatın
İkimiz birlikte olursak bahara dönecektir kışın
Yürek kırılmasın bir tek gerisi önemli değil
Geleceğiz biz umutla, mutluluklaradır meyil.

Varlık yokluk denen şeyler zihinde olur tasavvur
Eşyaya değildir hürmet, kalbe değer asıl şuur
Anladığın anda beni inan nabzım normal vurur
Tebessüme değen de hayat bil ki yaşanılır da olur.

Oğuzhan KÜLTE