Yaşadığımı mı sandın nefes alan bir ölüyüm
Ölüp ölüp de dirildim ateşlere odun oldum
Kahpeliğin boyun aştı bende bir Allah kuluyum
Hinliğin öyle kötü ki başımdaki saçı yoldum

Duyarsız ve boş geçiyor heba etiğin tüm günler
Boynu bükük yetim gibi çile içinde üzgünler
Aşk masalarda güzelmiş şimdi aşklar çok azgınlar
Kaç kez vuruldum bir bilsen içimi deldin kahroldum

Şükrü bilip edebinle vefa ile sarılmadın
Kalbimi tuzla buz ettin gönlü alıp ayrılmadın
Garezde başı çektin de çatlayıp ta yarılmadın
Yalanlarında boğuldum fitnen içinde kayboldum

Kırıldı kol ve kanadım hüsranlar çöktü bahtıma
Yüreğim yakıp kavurdun kem göz mü koydun tahtıma
Huzuru da bırakmadın çöpler soktun rahatıma
Senin o kara bağrında ben hep Mecnun ‘süz bir çöldüm

Demimiz asla tutmadı çulu yayıp pinekledin
Çıkarda gül nimet oldum iş bitince itekledin
Derdi katlayıp ekledin kendini ne tez akladın
Hiçbir şeye değmezmişsin sevgiyi ortadan böldüm…


AZAP...(Kadri Atmaca) 20.11.2022