1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
438
Okunma
Şüphesiz her şiirin bir hikayesi var
Bazı şiirlerin hikayesi anlatılamaz
Çünkü akıl yanar yürek kanar
Cehennemler azaplar içinde hikayeler anlatılamazlar
MAHPUSLUĞUM.
O basık kahvede oturuyorum.
Bakmakla etrafa geçiyor günüm
Birkaç kırık sandalyenin dostluğu
Bir de yüreğimde bahtın puşluğu
Dertliler bahtsızlar etrafımda hep
Saçma sapan sözler boşalmış özler
Çekilmiş içine yanaklar gözler
Bir de o kahvenin basık loşluğu
Günler aylar yıllar sürerse bile
Sen dönene kadar sürecek böyle
Dönmeyecek olur gelmezsen bile
Değişmez gönlümün bu mahpusluğu
Duyuncaya kadar bir gün sesini
Buluncaya kadar yeniden seni
Bulacağım sanma eski Neşe mi
Ve bitecek sanma bu mahpusluğu
Hükmedenim sensin beni suçlama
Böyle esir olmuş sana Mustafa
Her yer zindan Her yer o basık kahve
Boynumun lalesi Gönül boşluğu
Mustafa çoban
5.5.2007 cuma akyazı
(Leyla’ya mektup) tan
5.0
100% (4)
Cevap Yaz