4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
383
Okunma
Ağrıyan kalbimden düşürdüm dünyayı
O en sevdiğim bardağım gibi tuz buz oldu
bütün beklentilerimi saçıp savurdum
ve dolaba kaldırdım düşlerimi
Binbir sırdan oluşan bir kördüğümün
kendi halinde bir ölü sessizliği vardır.
Elinden kolundan bir şey gelmeyenleri
çözmek için zahmet etmesinler.
Ağrıyan ruhumdan düşürdüm dünyayı.
Beklentileri fotoğraflayıp geçerken,
Hatıraların eşiğine yasladım başımı,
ve sessizce defterime karaladım.
Çağırdıkça seni sesimin rengi soldu,
varlığımın şakıyan dili tutuldu
Maphus olduğum kafesinde,
her günüm yorgun benim...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz