Buğdayı harmandan, taşıdık suya,
Seni yemek zordur, bulgur pilavı.
İçinde çakıllar yatmış pusuya,
Seni yemek zordur, bulgur pilavı.

Siniler üstüne, buğdayı döktük
Bezleri sererek, yerlere çöktük
Bulgur çakılına, topluca baktık,
Seni yemek zordur, bulgur pilavı.

Değirmene varıp, çuval taşıdık,
Kışın yetse diye, ense kaşıdık,
İmece misali biz, kaynaş idik,
Seni yemek zordur bulgur pilavı.

Bulgur pilavı ye, genç tutsun yaşı,
Sofranın ağası, her zaman başı,
Dişini götürür, bir tane taşı,
Seni yemek zordur bulgur pilavı.

Bulmak için seni, emek eyledik,
Yanına turşuyu, yemek eyledik,
Şiirde adını, demek eyledik,
Seni yemek zordur, bulgur pilavı.

Kebap gördüm diye, ben seni satmam,
İmam bayıldıyı yemesem batmam,
Besmelesiz sana elim uzatmam,
Seni yemek zordur bulgur pilavı.

Sofraya taşıdı, mutfaktan bacı,
Birlikte yiyelim, gel otur hacı,
Övülmeye layıksın, sofranın tacı,
Seni yemek zordur bulgur pilavı.

Yörem Taşeli’dir, hem de çok dağlık,
Çalışır insanı, boynunda yağlık,
Bulguru insanın, ömrüne sağlık,
Seni yemek zordur, bulgur pilavı.

Pilava sapladı, kaşığı oğlan,
Unutma bulguru, aşına bağlan,
Sofrada yok ise, sen ona dağlan,
Seni yemek zordur, bulgur pilavı.

Özbekoğlu sen de, çaldın kaşığı,
Fakirin her şeyi, hem de aşığı,
Sofrada olmazsa, söner ışığı,
Seni yemek zordur bulgur pilavı.

02.11.2022 Yukarı Çağlar / 11.05.2024 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK

Not: Evlenecek çağa gelen delikanlının, toplu yemek yerken pilava kaşık saplayıp sofrayı terk edip çıkıp gitmesi evlenmek istediğini ima etmek, duyurmak olarak bilinirdi. Önceden süreğen bir gelenek olarak görülür ve o günden sonra kız bulma telaşı başlardı. Bu gelenek günümüzde unutulmuştur.