Kalbimi uzatıp eline,
Al dedim; almadın be gülüm.
Gönlümün yerleşip köşküne,
Kal dedim; kalmadın be gülüm.

Özleminle seni beklerken,
Hasretle yolunu gözlerken,
Candan, ciğerden sevilirken,
Gel dedim; gelmedin be gülüm.

Gelde edelim iki kelam,
Başımın tacı, tatlı belam,
Can özünden bana bir selam,
Sal dedim; salmadın be gülüm.

İnatlaştın geri gelmedin,
Kaç kere uyardım,söyledim,
Çektiğim çile bitsin dedim,
Gül dedim; gülmedin be gülüm.

Sevgiyle kazanılır insan,
Hiç hoş olmadı bu elvedan,
Yarama ilaç, derde derman,
Ol dedim; olmadın be gülüm.

Lafına,sözüne aldandım,
Derin düşüncelere daldım,
Bir başıma yalnızca kaldım,
Zil dedim; çalmadın be gülüm.

Hiç belli etmedin sevgini,
Biz kez dinlemedin ki beni,
Hamza’nın, kadir kıymetini,
Bil dedim; bilmedin be gülüm.
Hamza Altıntaş