Kendime bir nebze teselli olsun diye
İçimi açan umutlarımı desteliyorum gönlümce
Soluk alış verişime dermandır hülyam
Kalbime iyi gelsin diye
Kedi mırıltısı biriktiriyorum kulaklarıma


Çok iyi biliyorum ki kendi kendimi aldatıyorum
Kim kimi aldatmadı ki
Kapı gıcırtısı bile delildir yapılanlara


İlk darbede
Çok kötü sersemliyor insan gerisi sinek vızıltısı
Son gördüğümde günah topluyordu elin
Arsız bir çiğ düşmüştü kirpiklerine
İçinde sır gibi saklayıp duruyordun
Tüm günahlarının ağırlığını
Onca tutkulu günleri kalbinin mezarına gömüyordun
Oysaki seni o ilk gördüğümde ne kadarda masumdun
Uysal bir kelebek gibi dolanıyordun


Çok iyi biliyorum ki kendi kendimi aldatıyorum
Kim kimi aldatmadı ki
Kapı gıcırtısı bile delildir yapılanlara


Her ikimizde çok biliyoruz bu bilmece
İpin ucundaki tamah ve nefse mahkum



Sana ne diyebilirim ki
Tapulu mal değilsin ki alıp satabileyim
İnsanın içindeki börtü böcek kendince özgürdür
Hayvan değilsin ki boynuna ip bağlayım
İçin içini dışın hali beni aldatır


Benli yakıtlı
Kıvılcımlar çakarken göz bebeklerinde
Istırabı doğuran nankörlükler hangi ara yer buldu
Bukalemunca bu değişimi
Gerektiren bu hissizlik nasıl yer buldu da
Tornistan yapı verdi bağlılığa
Yolunu değiştir de ırak dur şu saftirik gönlümden
Çek o ellerini kar gibi beyaz kalbimden
Ki kararıp ta sana zarar vermesin


Aşk’a ait onca vefalı yürekler varken
Bir akrebin ar niyetli zehrine bulaşamam


de haydi sok kuyruğunu böğrüne...





AZAP...(Kadri Atmaca) 18.10.2022