Nelermiş onlar diye düşünmeden duramadım
Bizi en müşküllerinde zorlukların dimdik tutan
Aydınlık yarınların sevgisinden ilhamla bağlayan
Sabırla yüründüğünde veren keyfiyeti şu an bilseydim.

Yaşamak gerekiyor bazı şeyleri anlamak yolunda
Acı çekmek de gerekiyor kiminde bu uğurda
Ne de çetrefilliymiş sevgiye giden yollar anladım
Bu yüzden ne de pahasız mutluluğa giden adım.

Yırtılsın önlüğüm, kirlensin atkım, çorabım
Tertemiz duranlardan hiç hiçbir vefa da bulmadım
Yoğrulunca her ne varsa, toz ve duman iç içeyken
İşte hayat tam da burada, ver coşkunu vakit varken.

Pencereden bakmak değil, bir izlenceye benzemez bu
Düşmüş ise sana da bir iş, çözmelisin her sorunu
Bizi güçlü kılan şeyler, zordaki duruş ve gayret
Var ise bizde de bunlar, sonunda vardır bir rahmet.

Söylemiyor ki kimseler, bilebilseydik çok şeyi
Hata yaparak gelmişiz, harcamışız şu geçmişi
Oysa birkaç güzel sözdü, doğrusu değerdi ömre
Nasıl da zorla eriştik, zahmetlerle bu günlere.

Bir sonu yok bilmelerin, bilene tabi ol
İyi bildiklerin varsa, anlatmak en güzel bir yol
Bildiğini sanarak aşma hududu durakla
Dinle işi ehillerden, cahilliğini de sakla.


Bencillik yakışmaz asla, saklayamam bildiğimi
Kendim için iyiyse bu, yaparım ben gereğini
Saklayıp durmak niyedir, bencillik bir töre midir
Senle gidecek bilginin yararı söyle kimleredir?

Oğuzhan KÜLTE