3
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
582
Okunma
o, ağacın dalındaydı
ben, pencere kenarında
gördü aniden beni
elinde kocaman bir cevizle
far tutmuş tavşan gibi
kalakaldı ürkek ve sessizce
ve hatta
nefesini tuttu belki de
avucunun içindeki cevize
sarıldı sıkı sıkı
"kızma" dedi gözce
"kovukta çocuklar aç, yolumu gözler öylece"
"korkma" dedim bende
"korkma sincap kardeş
hepimize yeter ağaçtaki ceviz
yeter ki paylaşmayı bilelim ikimiz!"
"doğru ya" dedi sevinçle
"paylaşmak güzeldir elbette"
ve sonra dönüp arkasını
sıçrayarak kaybolup yitti
dallların arasında
günlük nafakasının
şükrü ve sevinciyle
5.0
100% (11)
Cevap Yaz