Çoğaldı kulların çilesi, zarı
Gönüller perişan, har güne kaldık
Talan aldı gitti eldeki varı
Şimdi kıt kanaat, dar güne kaldık

Vicdanı kurudu zalim nadanın
Kıymeti mi kaldı, sözün, edanın?
Namı arttı kula zulüm edenin
Bin türlü hilesi, var güne kaldık

Gücün yetiyorsa çalış, gayret et
İki liran varsa, iki daha kat
Zaman terse döndü, güç oldu hayat
Kıyamet misali, zor güne kaldık

Hakkı bilip, adalete uyan yok
Kendinden başkayı adam sayan yok
Feryad etme feryadını duyan yok
Kulak sağır, gözler kör güne kaldık

Melül durma sefil diye ezerler
Ardın sıra türlü bühtan dizerler
Doğru giden düzenini bozarlar
Düşkünü dışlayan, hor güne kaldık

Kul Cihan’ım bu zulumet durulur
Nefs peşinde koşan bir gün yorulur
Divan-ı mahşerde hesap sorulur
Cehennemde yanan, kor güne kaldık.
.............................................................

Edebiyat defteri platformu seçici kurluna eserime layık gõrdúkleri değerden ötúrü çok teşekkür ediyorum,

...................Cihan Adígüzel.......................