Ehli kelam isen kilükal etme
Yereceksen şiir ile yer beni
Çiğ sözle mecliste hasbihâl etme
Yoracaksan şiir ile yor beni

Hiç vakit yitirme bu kârsız işle
Al kağıt kalemi, yazmaya başla
Dök hiciv satıra, taşla ha taşla
Kıracaksan şiir ile kır beni

Uzaktan uzağa ahkamı gütme
Gem vurup ilhama dizginde tutma
Cevr edip de beni yurdumdan atma
Süreceksen şiir ile sür beni

Şiir’dir evvelden şaire hüccet
Şiir kılar şair, olanı acet
Kalkana ,kılıca, taşa ne hacet
Vuracaksan şiir ile vur ben

Söz etme sanımdan paslı pul gibi
Sen de haddince yaz, Cihan Kul gibi
Canım feda olsun , yere çul gibi
Sereceksen şiir ile ser beni.


Not:TDK. Kılükal: dedikodu, gıybet
Kıyl-ü-kâl: de aynı manada kullanılır
TDK iki halini de aynı manada uygun görür,
TDK. Cevr : zulüm eziyet...... Özelden bu iki kelime hakkındaki çelşkiyi soran dostlar için bu açıklamayı yaptım ..İlginize çok teşekkür ederim.