Bu Nasıl bir sevdaydı ki
yaktı içten içe beni
Yar etmedi öz yurdumu
hep zorladı göç’e beni


Elleyince elim yandı
Söyleyince dilim yandı
Dalda goncam,
gülüm yandı..
Sardı içten içe beni


Gönlü divaneye döndüm
Bir mum gibi yandım söndüm
Sandım ki bu defa yendim
Böldü bir’den üç’e beni


Şu bahtımın karasından
Kurtuluş yok yarasından
Bunca kul’un arasından
Buldu seçe seçe beni


Vuslat yolunun başın da
Yorgun düştüm telaşın da
Yıllar hasret yarışın da
Yendi geçe geçe beni


Can bildim ben onu tende
Yeri hep başkaydı bende
Kararları kıldı sende
Saymadı bir hiç"e beni


Yorulunca cayar sandım
O bıkmadı ben usandım
Taş değil ki bir insandım
Attı sevdan taç’a beni


Acılarım yığın yığın
Duygularım darmadağın
Pes dedikçe ayrılığın
itti suçtan suç’a beni


tüketti ömrümü heyhat
Sevdan içe içe beni
Cehenneme döndü hayat
Yıktı biçe biçe beni


Bilmem bu nasıl sevdaydı
Yaktı içten içe beni
Ben ona gönlüme verdim
O değişti p! çe beni