Vakfıkebir’den dönüp içeriye dalınca,
Doğa her tondan yeşil özelliklerle dolu,
Tam yirmi kilometre gidip orda kalınca,
Her ne tarafa baksan güzelliklerle dolu.

Bir yanında Yarıktaş diğer yanda Kayalar,
Yakın mesafedeki yaylaları boyalar,
Zannetmeyin oralar gidenleri oyalar,
Bir heyecan basar ki güzelliklerle dolu.

Kadıralak’la Bayra Livalobo yaylası,
O dağlar bünyesinde yaylaların en hası,
Oralardan uzağa baksan atarsın pası,
Uzaklar sis içinde güzelliklerle dolu

Durup baktığın zaman gidip göresin gelir,
Gidip de gördüğünde mekik öresin gelir,
Her gördüğün yaylada sefa süresin gelir,
Yolları da bambaşka güzelliklerle dolu.

Hele bir de göresin büyük etkinlikleri,
Otçular Honoftira en coşkun şenlikleri,
Asra bedel sayarsın ordaki günlükleri,
O anılarla ömrün güzelliklerle dolu.

İlkbaharda yaylayı hep menekşeler süsler,
Daha sonra bahçeler her renkten çiçek besler,
Herkes sarı altunu saklamaya hevesler,
Evin araban onla güzelliklerle dolu.

Sarı altun daha çok olur kırda kıranda,
Onun Tonya’da adı halk dilinde Maranda,
Ebediyen bozulmaz toplayıp da saranda,
Onun bu özelliği güzelliklerle dolu.

Tonya’nın toprağının bereketlidir huyu,
Kıt olsa da insanı besler bir ömür boyu,
Nice derde devadır Balohor Maden Suyu,
Bastığın toprak bile güzelliklerle dolu.

Havasına gelince yazı bayağı serin,
Çünkü dağları solur denizi derin derin,
Bulutların altında tam yaşanacak yerin,
Öyle bir yaz yaşarsın güzelliklerle dolu.

Toprak az nüfus fazla evler şehri andırır,
Tonya’yı gece görsen şehir diye kandırır,
İnsanı azla bile evini barındırır,
Halkının gönlü zengin güzelliklerle dolu.

Dışarıdan gelenler kardeş evlat bacıdır,
Misafir bu şekilde her zaman baş tacıdır,
Onun için Tonya’dan ayrılmak çok acıdır,
O hatır kaplar solu güzelliklerle dolu.